“CUT WITH THE DADA KITCHEN KNIFE…”
Exhibition for 100th Year of DADA
“DADA MUTFAK BIÇAĞIYLA KES…”
DADA’nın 100.Yılı için Bir Sergi
18 March/Mart – 2 May/Mayıs 2015
Artists/Sanatçılar
Esra Carus; Ahmet Vehbi Doğramacı; Fırat Engin; Özge Enginöz; Erol Eskici; Eda Gecikmez; Murat Gök ; Şakir Gökçebağ Hakan Gürsoytrak; Naci Güneş Güven; Yahya M.Madra; Meltem Sırtıkara; Esin Turan ve Eric Andersen , Canan Beykal
Curator/ Küratör
Beral Madra
The exhibition is presented with a reference to the title “Cut with the Kitchen Knife through the Beer-Belly of the Weimar Republic”1919 by Hannah Höch, who is the most famous female artist of Dadaist art movement. This collage was critiquing the Weimar administration. Dada movement can be considered as the basic background of today’s contemporary art’s concepts and aesthetics. The Dadaist art movement was an interdisciplinary interaction and a collaboration tool, for all the artists and the intellectuals of the 1st WW era. We actually need to underline the fact that, it was an anti-war movement, between 1915-1923. Especially containing statements, which are against the public’s traditional understanding of war, which sanctifies war or perceiving it as inevitable. Because of these, produced with different content, shape and aesthetics, Dada as a movement, still continues to try answering the war status.
Dada, appeared in the middle of the war in 1916 and was seen as a comprehensive manifest for the European spirit. Without having any certain answers, it was somehow satisfying for the people who were at the edge of Modernism, with all the pre-war questioning of the value of human being, both as an individual and social. The war, afterwards, left an emptiness, even wiping away all those satisfactions. Dada, aspired to also erase the left-over utopias, as if wanting to convulse all the social, ethical and aesthetically values. The most important example of these, was to convert art from being a national culture component, into a metropolis phenomenon, based on industrial society’s experimentalism.
Collages, Assembles, Paintings with mixed materials, Typographic Installations, Photomontages; Mechano-Dada, Meta-Machines, Mechanic Mannequins, Happenings (Performances) in Public Spaces.
Dada, supporting an open view to all forms of art, we can see all sorts of productions in literature, music, painting, sculpture, performance, dancing and rhetoric. In short; it is interdisciplinary in today’s saying. Randomness is an important element in Dada. It is distinctive in writing, music and painting productions. Dada is also based on documenting. Magazines, posters, brochures, catalogues, flyers, letters, postcards, notes and drafts are the inventions and ways of spreading in Dada. As it is today, Dada was the expression of the modern city’s energy and dynamism, using art. It was centered in Zurich, Berlin, Paris, New York, Hannover, Köln and Amsterdam. We witness all these characters in contemporary art. Dada, was at its peak in 1920 at the Dada Fair in Berlin and historically ended in 1923; hence it’s implications, constitutes the building blocks and the base of the contemporary art.
In the period of 2013-2014, Kuad Gallery organized an exhibition celebrating the 100th birthday of John Cage and later “Unhappy Ready-Made” which was an allusion to the 100th year of Marcel Duchamp’s statement of “Ready-Made”. Consequently, with this exhibition, Kuad Gallery continues its presentations in reference to the 20th century art movements.
Beral Madra
*******************************************************************************************
Sergi, günümüz sanatının söylem, biçim ve estetik açıdan altyapısını oluşturan Dada akımının ünlü kadın sanatçısı Hannah Höch’ün, dönemin Weimar yönetimini eleştiren “Dada Mutfak Bıçağıyla Son Weimar Bira- Göbekli Almanya Kültür Çağını Kes” başlıklı kolajına gönderme yapan bir başlıkla sunuluyor..
Dada akımı o dönemin aydınları ve sanatçıları için disiplinlerarası etkileşim ve işbirliği ifade ediyordu, ama asıl 1915-1923 arasında savaş karşıtı bir akım olmasının altını çizmek gerekiyor. Özellikle de toplumun savaşı kutsallaştıran ya da kaçınılmaz kılan geleneksel savaş anlayışını yıkmaya yönelik söylemleri içermesi açısından, değişik içerik, biçim ve estetiklerle uygulanıyor olsa da, günümüzde sürmekte olan savaş durumuna yanıt vermeye devam eden bir akım.Dada, 1916’da savaşın ortasında ortaya çıktı ve ilk andan başlayarak Avrupa ruhunun kapsamlı bir manifestosu görünümündeydi. Savaş öncesinde, toplumsal ya da bireysel olarak insan varlığının anlam ve değerleri üstüne sorular açılmış bunlar kesin yanıt bulmamakla birlikte, Modernizmin eşiğindeki insana bazı doyumlar vermişti. Savaş, bu doyumları da silip götürdü ve yerine bir boşluk bıraktı. Dada, sanki bütün yerleşmiş ahlaki, estetik ve toplumsal değerleri baş aşağı ederek, arta kalan ütopyaları da silmeyi amaç edinmişti. Bunların içinde en önemlisi sanatı ulusal kültür ögesi olmaktan çıkarıp, sanayii toplumunun deneyselliğe dayalı büyük kent fenomenine dönüştürmektir.
Dada, sanat ve yaşam arasındaki sınırın ilk ortadan kalkışıdır; sanatçılar işlerini toplumun ortasında gerçekleştiriyor ve günlük yaşamın izini sürüyorlardı. Bu özellik ile Dada ile günümüzdeki İlişkisel Estetik arasındaki bağlantı belirgindir.
Dada yapıtlarını dört ana grupta toplamak olasıdır; bu grupların bugün bilimsel ve teknolojik gelişmelerin sağladığı olanaklarla sürdürüldüğünü izleyebiliriz.
Kolâjlar, Asemblajlar, Malzemeli Resimler; Tipografik Montajlar, Fotomontajlar Mekano-Dada, Meta-Makinalar, Mekanik Mankenler; Toplumsal alanda gösteriler.
Dada, her yöne açık bir sanatı savunduğu için yazın, müzik, resim, heykel, performans, dans, hitabet gibi alanlardaki üretimlerle karşılaşılır; kısacası bu akım, bugünkü anlamıyla disiplinlerarasıdır. Dada’da rastlantısallık önemli bir ögedir. Yazınsal, müziksel, resimsel üretimlerde bu rastlantısallık belirgindir. Dada belgeseliğe dayanır. Dergiler, afişler, broşürler, kataloglar, el ilanları, mektuplar, posta kartları, notlar ve taslaklar Dada’nın icat ettiği ve kullandığı yayılma yöntemleridir. Dada, tıpkı şimdi olduğu gibi, modern kentin enerji ve dinamizminin kendini sanat yoluyla dışa vurmasıdır: Merkezler Zürih, Berlin, Paris, New York, Hannover, Köln ve Amsterdam‘dır. Bu özellikleri günümüz sanatında izliyoruz.
Dada, 1920’de Berlin’de yapılan Dada Fuarı ile doruk noktasına ulaştı ve tarihsel olarak 1923’de sona erdi; ne ki etkileri ve yarattığı sanat yapma türleri günümüz sanatının temelini oluşturuyor.
Kuad Galeri 2013-2014 döneminde John Cage’in 100’.Yılına ve Dada sanatçısı Duchamp’ın Hazır Nesne söyleminin 100.yılına gönderme yapan “Mutsuz Hazır Nesne” sergilerini düzenlemişti. Bu sergiyle Kuad Galeri 20.yy sanat akımlarına gönderme yapan sunumlarını sürdürüyor.
Beral Madra
